Comenius

Wizyta na Łotwie - zdjęcia: http://goo.gl/c9IIjX  

Dzień Łotewski – zdjęcia: http://goo.gl/nQfLfd

Dzień Łotewski – film: http://goo.gl/f0x5kc

Dzień Łotewski – opis autorstwa p. Jolanty Czerwińskiej

 

W dniu 26. 04. 2014 r. Comeniusowski pociąg wyruszył na Łotwę, bo właśnie tam odbyło się kolejne spotkanie w ramach projektu pt: „TOPGMAMES. Rozwijanie umiejętności uczniów poprzez tradycyjne gry na świeżym powietrzu”, w którym uczestniczą uczniowie Zespołu Szkół w Gałkowie Dużym.

Prezenterki  z klasy IIa - Ewa Koszel i Weronika Ciejka - postanowiły wzbogacić naszą wiedzę o Łotwie, której stolicą  jest Ryga, w której mieszka aż 30 % mieszkańców kraju . W centrum miasta stoi Pomnik Wolności to kobieca postać na szczycie statuy dzierży trzy złote gwiazdy - symbol trzech historycznych prowincji Łotwy: Inflant, Kurlandii i Łotgalii. Wizytówką Łotwy jest jednak nadmorski kurort Jurmala. Łagodny, morski klimat i ciepło piaszczystych plaż przyciągają tysiące turystów.

Uczniowie obejrzeli także film „Ryga – Spacer z Ambasadorem”. Dzięki filmowi i prezentacji multimedialnej dowiedzieliśmy się, że samych Łotyszy jest niewielu. Na Łotwie mieszka 2,5 mln ludzi, a tylko połowa z nich to rdzenni Łotysze. 34 % mieszkańców to Rosjanie, Białorusini, Ukraińcy i Polacy ( jest tu ich kilkadziesiąt tysięcy).

Najbardziej znanymi są pisarz i poeta tworzący na przełomie XIX i XX w. Janis Pliksana, mistrz świata w szachach Michaił Tal, a ostatnio międzynarodową karierę robi zespół "Brainstorm". Przebój tego zespołu -„Maybe” - zaśpiewali uczniowie z klasyVI.

Łotysze od stuleci są mocno związani z tradycją swych przodków nawiązującą do kultur przedchrześcijańskich. Kultywują własne tradycje, obyczaje i folklor. Natomiast pod wpływem religii chrześcijańskiej coraz więcej mieszkańców Łotwy zaczęło brać udział w nabożeństwach kościelnych i celebrować święta związane z religią.

Prezenterki opowiedzieli również o łotewskiej kuchni Łotyszy, która jest kosmopolityczna, łączy wpływy niemieckie, rosyjskie i litewskie, a jednocześnie  wyróżnia się wyjątkową prostota i oszczędnością w doborze składników. Rozwój kuchni na Łotwie datuje się dopiero na dwa ostatnie stulecia, wcześniej funkcjonowała tylko w bardzo prymitywnych formach, odzwierciedlających na wpół niewolniczy status społeczny miejscowego chłopstwa.

Ważnym aspektem tego kraju jest również  forma podtrzymywania tożsamości narodowej Łotyszy. Do dziś w święto boga Ligo, a później św. Jana śpiewa się piękne pieśni ludowe, czyli dainy.  Święto św. Jana trwa całą noc, z 23 na 24 czerwca, rozpala się wówczas ogniska, a goście świętojańscy wędrują od domu do domu tańcząc i śpiewając. Domy ozdabia się kwiatami, trawami i wiankami z liści dębów. Jedną z tradycji tego święta jest poszukiwanie kwiatu paproci, którego znalezienie zapewnia szczęście na całe życie. Czyż nie przypomina nam to polskich zwyczajów związanych ze św. Janem?

Łotysze, podobnie jak Litwini, należą do ludów bałtyckich, ich język należy do bałtyckiej grupy językowej i spokrewniony jest jedynie z litewskim i nieistniejącymi już językami- jak np. pruski, ale nie ma nic wspólnego np. z językiem estońskim. Na początku XX wieku prawie wszyscy Łotysze (podobnie jak Estończycy) mieli imiona i nazwiska niemieckie lub szwedzkie, w wyniku setek lat niemieckiego i szwedzkiego panowania na terenie Łotwy. Później, gdy powstała Łotwa w 1918r., ludzie zmieniali na etniczne.

Niezwykle ciekawym punktem programu był krótki kurs języka łotewskiego dla uczestników spotkania, który poprowadził Kacper Ślepecki ucz. kl. II a. Na zakończenie spotkania na scenie pojawiła się grupa taneczna z klasy II b, która wykonała „Tūdaliņ tagadiņ” /Tuudali tagadi/, czyli tradycyjny łotewski taniec ludowy.